The first time I ever heard the term “clapper” was just a little over a year ago. Apparently, it is a label given to a contestant, who in a beauty pageant, is unplaced and left standing on the sidelines clapping for the girls who make it through to the final round and then finally, for the one who is crowned winner. And by that definition, I am a clapper since I didn’t place when I represented my country in the Miss World pageant in 1996. That term has been thrown in my direction, intended as an insult, by some people who disagree with my decisions as the host and main judge of a certain regional reality TV show. Their logic is that because I was a clapper some 20 years ago, it somehow affects my ability to mentor and coach the girls now. To be honest, I’ve never felt that it was insulting at all (sorry guys) and let me tell you why…
ซินดี้เพิ่งเคยได้ยินคำว่า “clapper” ครั้งแรกเมื่อปีที่แล้ว มีคนดูที่ไม่เห็นด้วยกับการตัดสินในรายการประกวดนางแบบที่ซินดี้เป็นพิธีกรนั้น ตั้งใจใช้คำนี้เพื่อเป็นการดูถูกว่าซินดี้ไม่ได้เข้ารอบในการประกวด Miss World 1996 สรุปแล้วคำนี้ก็มาจากคำว่า clap ที่แปลว่าปรบมือในภาษาอังกฤษนั้นเอง ใช้กับผู้เข้าประกวดที่ตกรอบทั้งหลายที่ได้แต่ยืนปรบมือข้างเวทีให้กับคนที่เข้ารอบ เขาคงจะหมายความว่าการที่ซินดี้ตกรอบในครั้งนั้นทำให้ไม่คู่ควรกับฐานะ เป็น host รายการในวันนี้ แต่คำด่าของพวกเค้าไม่ได้ทำให้ซินดี้รู้สึกอะไรเลยแม้แต่นิด ทำไมรู้ใหมคะ? ขอเล่าแล้วกัน
