ต้อนรับ Resident evil8(2) – ตำนานแวมไพร์กับต้นกำเนิดผีดิบในหน้าประวัติศาสตร์
คิดว่าตอนนี้ผู้อ่านที่เล่นเกมนี้น่าจะกำลังเพลิดเพลินกับตัวเกม(หรืออาจเล่นจบกันไปแล้ว) และคงรู้เนื้อหาและสิ่งที่เกิดขึ้นภายในเกมกันไปครบถ้วน โดยเฉพาะเรื่องเกี่ยวกับมนุษย์หมาป่าหนึ่งในศัตรูหลักที่เราต้องต่อกร แน่นอนว่าจะไม่มีการหยิบยกเนื้อหาหรือรายละเอียดในเกมมาบอกเล่า ด้วยอยากให้ผู้อ่านได้สัมผัสด้วยตัวเอง แต่ในเกมยังมีอีกศัตรูที่น่าสนใจชวนให้พูดถึงไม่แพ้กันคือสามสาวตระกูล Dimitrescu ที่ชัดเจนว่าพวกเธอก็มีพลังเหนือมนุษย์เหมือนศัตรูที่เราเจอในทุกภาค(ทั้งปี) มาพร้อมกับผิวกายที่ขาวซีด ความกระหายในเลือดเนื้อ รวมถึงสลายร่างไปในระหว่างการต่อสู้ นั่นคือคุณลักษณะที่ชัดเจนของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า Vampire
คิดว่าแวมไพร์น่าจะเป็นตำนานและตัวตนที่ผู้อ่านน่าจะรู้จักดี ด้วยภาพยนตร์และหนังสือมากมายพากันหยิบตัวละครกลุ่มนี้ไปใช้งาน ถูกวางให้บทบาทเป็นคู่ปรับตลอดกาลของมนุษย์หมาป่าอยู่หลายครั้ง(ทั้งที่ความจริงแรกสุดก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกัน) เป็นอีกเรื่องเล่าปรัมปราที่ได้รับความนิยมมาแต่อดีต ในฐานะเรื่องสยองขวัญของผีร้ายผู้ดื่มเลือดมนุษย์และมีความสามารถมากมาย ตั้งแต่เป็นผู้ฟื้นคืนชีพมาจากความตาย คงรูปลักษณ์ความเยาว์วัยไม่แก่เฒ่า มีพละกำลังเหนือมนุษย์ อาศัยการดูดเลือดเพื่อขยายเผ่าพันธุ์หรือสร้างข้ารับใช้ เป็นเรื่องเล่าที่ทุกคนน่าจะเคยได้ยินหรือเห็นตามสื่อทั้งหลายจนชินตา ไม่เว้นแม้แต่ใน Resident evil village แต่วันนี้เราจะมาพูดถึงแวมไพร์ในหน้าประวัติศาสตร์กันสักหน่อย
ต้นตอเรื่องสยองขวัญที่ตกทอดมาจากโบราณ
พื้นเพของตัวตนผีดูดเลือดและตำนานในเชิงนี้ปรากฏอยู่ทั่วทุกมุมโลก ขึ้นอยู่กับผู้คนแต่ละท้องที่จะเสกสรรปั้นแต่งเรื่อวราวกันแบบไหน มีชื่อเรียกแตกต่างกันไปตามแต่ละสถานที่และความเข้าใจ ถ้าจะให้พูดฟังดูใกล้เคียงกับตำนานมนุษย์หมาป่าที่เคยพูดถึงไปในตอนก่อน ที่ผู้คนวาดภาพสร้างรูปลักษณ์ความหวาดกลัวขึ้นมาตามแต่ละท้องที่ แต่แวมไพร์เป็นตำนานผีดูดเลือดที่โด่งดังและกระจายออกไปไกลที่สุดเท่านั้นเอง
รากศัพท์ของคำว่าแวมไพร์มาจากชาวสลาฟ ชนชาติที่อาศัยอยู่แถบยุโรปตะวันออกที่เป็นรัสเซีย บัลแกเรีย เซอร์เบีย ไปจนโปแลนด์ เป็นความเชื่อที่อยู่คู่กับพวกเขามายาวนานนับแต่คริสต์ศตวรรษที่ 8 เห็นจะได้ แวมไพร์ในทัศนคติของพวกเขาจะมีลักษณะเรียบง่าย ผมและเล็บยาว เนื้อตัวสกปรก มีเลือดแห้งกรังตามมุมปาก ที่สำคัญคือชอบดื่มเลือดมนุษย์และออกล่ายามค่ำคืน ส่วนโรมาเนียที่เป็นดินแดนใกล้กัน(และเจ้าของตำนานแดรกคูล่าผู้โด่งดัง)เรียกแวมไพร์ว่า Strigoi(ถูกใช้แทนคำเรียกว่านกฮูกแก่ด้วยเช่นกัน) แต่ส่วนมากชาวโรมาเนียจะเชื่อว่า พวกมันเกิดจากผู้ใช้เวทมนตร์คาถาหลังเสียชีวิตจะกลายเป็นปีศาจชนิดนี้ ออกตระเวนดูดเลือดผู้คนในบริเวณใกล้เคียงในคืนจันทร์เต็มดวง
ตำนานผีดูดเลือดที่ได้รับการเล่าขานและเป็นที่โจษจัน
เรื่องเล่าเกี่ยวกับแวมไพร์ที่ได้รับการบันทึกไว้ในหน้าประวัติศาสตร์เป็นคนแรกคือ Peter Plogojowitz นายทหารที่เสียชีวิตไปในสงคราม เรื่องน่าทึ่งอยู่ตรง 3 เดือนต่อมาเขากลับไปโผล่ที่หมู่บ้านคิซิโลว่าที่เป็นบ้านเกิด ก่อนทำให้ชาวบ้านอีก 9 คนล้มป่วยและเสียชีวิตภายในอาทิตย์เดียว ก่อนตายมีผู้ป่วยบอกว่าพบเห็นปีเตอร์เข้ามาจู่โจมก่อนจะเกิดการเจ็บป่วย แล้วจึงพบว่าตัวของปีเตอร์เองก็เสียชีวิตไปด้วยโรคร้ายเดียวกัน แต่ส่วนน่าสนใจคือเหยื่อทั้ง 9 และตัวปีเตอร์ล้วนไม่มีกลิ่นเหม็นเน่า สภาพศพไม่เสื่อมสลาย ผิวหนังก็ไม่เปลี่ยนสี กลายเป็นที่หวาดกลัวของผู้คนจนต้องนำศพของปีเตอร์มาตรวจสอบ ชาวบ้านพบว่าศพของเขาไม่มีการเน่าเปื่อยหรือเสียหายไปจากเดิม สุดท้ายพวกเขาเลยทำลายศพด้วยการตอกหมุดและเผาไฟเพื่อสยบข่าวลือที่เกิดขึ้น
ตามมาด้วย Arnold Paole ที่ฟื้นกลับมาจากความตายและบอกกับครอบครัวว่าตนกลายเป็นแวมไพร์เพราะถูกกัด จากนั้นจึงเสียชีวิตไปด้วยอุบัติเหตุ แต่ยังมีเพื่อนบ้านที่เล่าว่าพบเห็นเขายังคงวนเวียนอยู่ในพื้นที่และเสียชีวิตในเวลาไม่นานต่อจากนั้น นั่นทำให้ชาวบ้านพากันขุดศพของอาร์โนลด์ขึ้นมาก่อนเจอเรื่องแบบเดียวกันจึงเร่งทำลายศพ แต่เรื่องเหล่านี้ไม่ได้หายไปหลังจากทำลายศพอาร์โนลด์เรื่องเหล่านี้ก็ทยอยเกิดกับคนในพื้นที่เพิ่มขึ้น จนสุดท้ายมีการเข้ามาตรวจสอบของทางการออสเตรียที่ออกมายืนยันว่า นี่เป็นเคสที่เกิดจากฝีมือของแวมไพร์ตามเรื่องเล่าในตำนาน ทำให้ผู้คนพากันเล่าขานและกล่าวว่าความตายที่ตามมาหลังจากนั้นล้วนเป็นมรดกของอาโนลด์
แม้ไม่มีข้อยืนยันหรือหลักพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์ว่าสองรายที่กล่าวถึงข้างต้นนี้เป็นแวมไพร์ตัวจริงหรือไม่ แต่จากที่ได้อ่านเรื่องราวที่เกิดขึ้นความเป็นไปได้ว่าทั้งหมดเป็นอาการป่วยจากโรคร้ายก็ใช่จะหมดไป ตั้งแต่ในกรณีของปีเตอร์ที่ชาวบ้านอาจเป็นผู้สัมผัสโดยตรงจนเกิดการติดเชื้อ และเกิดมองเห็นภาพหลอนจากอาการของโรค เพราะผู้ตายจากกรณีนี้ส่วนมากเกิดจากการล้มเหลวของอวัยวะภายใน ไม่ได้มีการดูดเลือดตามตำนานเข้ามาเกี่ยวข้อง เป็นไปได้ว่าเรื่องราวเหล่านี้เกิดขึ้นจากการเสริมเติมแต่งในภายหลัง แม้มีทางการเข้าไปสำรวจแต่กรณีของทั้งคู่เกิดในปี 1725 และ 1726 ตามลำดับ เป็นไปได้ว่าถึงอยากตรวจสอบสาเหตุและอาการที่เกิดจริงด้วยวิธีทางวิทยาศาสตร์ก็ใช่จะทำได้ง่าย ประกอบกับวิทยาการสมัยนั้นก็ไม่ได้เลิศเลอ เมื่อพวกเขาไม่สามารถหาข้อสรุปเป็นที่น่าพอใจ ข้ออ้างเรื่องลึกลับอย่างแวมไพร์จึงอาจเป็นคำตอบเดียวที่เหลืออยู่จึงออกประกาศอย่างนั้นไปในที่สุด
จุดกำเนิดและต้นแบบของแวมไพร์ผู้โด่งดัง เคาท์แดรกคูลล่า
จริงว่าเรื่องเล่าเกี่ยวกับสองรายที่กล่าวมาข้างต้นล้วนเป็นต้นตอแห่งเรื่องราวเกี่ยวกับผีดิบที่เล่าขาน แต่จุดเริ่มต้นในการเผยแพร่ไปกับสื่อในทุกยุคสมัยมาจนวันนี้คือฝีมือของ Bram Stoker กับนวนิยายเรื่อง Dracula ที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากฝันร้าย ก่อนนำมาผสมผสานเข้ากับประวัติศาสตร์จริงของ Valad Tepes หรือวลาดที่ 3 กษัตริย์แห่งวัลลาเชีย(ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของโรมาเนีย) ผู้ขึ้นชื่อเรื่องความโหดเหี้ยมอำมหิตจากการสังหารและทารุณศัตรูอย่างเลือดเย็น โดยเฉพาะการนำเชลยที่จับกุมมาเสียบไม้และปล่อยให้ทุกข์ทรมานโดยไม่ฆ่าให้ตายในทันที แต่เลือกจะปักประจานให้เหยื่อนส่งเสียงโหยหวนไว้แบบนั้น สิ่งนี้สร้างความหวาดกลัวและครั่นครามให้แก่ผู้คนจนถูกเรียกขานกันว่า จอมเสียบ(Impaler)
เรื่องเล่าเกี่ยวกับความโหดร้ายทารุณของวลาดมีอยู่มากมายโดยเฉพาะการนำผู้คนไปเสียบไม้ ปล่อยทิ้งไว้ให้ตายเรียงยาวเป็นทิวแถว มีเรื่องเล่าว่าวลาดเสพสุขกับการทำแบบนั้นถึงขั้นนั่งรับประทานอาหารเคล้าบรรยากาศ นำเลือดเนื้อของเหยื่อมาดื่มกิน ไปจนจับประชาชนทั่วไปมาเสียบเล่นตามความพอใจ จับคนแก่ ขอทาน และคนป่วยเผาทั้งเป็น สังหารผู้คนไปไม่ต่ำกว่า 40,000 – 100,000 ชีวิต ละเลงเลือดผู้คนตามความพอใจ มีคำเล่าลือกันว่าเขาเป็นจอมปีศาจและบุตรแห่งซาตานที่ถูกส่งมาบนโลก สารพัดเรื่องเล่าเขย่าขวัญที่ขยายภาพความน่ากลัวของราชาผู้นี้ให้กระจายไปไกลแทบกลายเป็นนิทานพื้นบ้าน เมื่อนำมารวมกับนิยายจากปลายปากกาของบราม แดรกคูลล่าหรือวลาดก็พร้อมเป็นผีร้ายในสายตาของผู้คน
แต่ก่อนถูกนำมาใช้ผูกเรื่องเป็นตัวร้ายในนิยายแท้จริงเขาคือเจ้าชายแห่งวาลาเชีย Dracu คือสมญาที่มอบให้แก่ผู้ต่อสู้กับเติร์กหรือมุสลิมจากอาณาจักรออตโตมันในยุคนั้น เป็นคำที่มีความหมายให้แปลได้ทั้งคำว่ามังกรและปีศาจในภาษาโรมาเนีย นั่นทำให้ชื่อ Dracula ที่วลาดใช้หมายถึงลูกของมังกรหรือปีศาจ ชีวิตในวัยเด็กของวลาดต้องถูกส่งไปเป็นเชลยในคอนสแตนติโนเปิลพร้อมน้องชายในฐานะดินแดนประเทศราช ก่อนพ่อของเขาจะถูกลอบสังหารจึงถูกส่งกลับมาบ้านเกิดในปี 1447 และขึ้นเป็นกษัตริย์แทนพ่อที่จากไป
ด้วยยุคสมัยที่วลาดใช้ชีวิตคือช่วงเวลาแห่งสงคราม เลวร้ายกว่านั้นคือวัลลาเชียคือเมืองหน้าด่านในการสู้รบ นับแต่อดีตเป็นต้นมาตระกูลของวลาดคือแนวหน้าที่ต้องรับมือกับเติร์ก และยุคสมัยที่เขาอยู่คือสงครามที่ต้องเผชิญการรุกรานไม่ขาดสาย ตลอดชีวิตของเขาเต็มไปด้วยการนองเลือดและสงครามอยู่ทุกวัน ประกอบกับวันคืนไม่สวยหรูจากการต้องระหกระเหินในแดนศัตรูและเสียบัลลังก์ที่ควรเป็นของตน บ่มเพาะให้คนเราจำเป็นต้องเด็ดขาดและโหดเหี้ยม อาศัยความหวาดกลัวและภาพลักษณ์น่าสยดสยองเพื่อสยบศัตรู อีกทั้งตัววลาดเองก็มีความสามารถด้านสงครามและเลื่องชื่อด้านการรบ เชี่ยวชาญสงครามกองโจร การต้องแบกรับน้ำหนักของผู้ปกครองรวมถึงผู้ปกป้องคริสตจักรและรับมือกับออตโตมันที่มีกำลังมากกว่า นั่นทำให้เขาจำเป็นต้องสร้างสัญลักษณ์ความหวาดกลัวให้พวกเติร์ก หาไม่การรบก็จะเกิดขึ้นอย่างไม่จบสิ้น นั่นอาจเป็นสาเหตุของทุ่งมนุษย์ที่เรียงรายบนเหล็กแหลมถูกปล่อยทิ้งไว้ให้ทุกข์ทรมาน เพราะนั่นเป็นการฝังภาพลักษณ์ความหวาดกลัวแก่สุลต่าน ช่วยยับยั้งการรุกรานและเป็นอีกทางในการปกป้องแผ่นดินของตัวเอง
ตลอดชีวิตของวลาดเต็มไปด้วยการสู้รบและจัดระเบียบการปกครอง ด้วยความวุ่นวายตลอดรัชสมัยต้องรับมือศึกจากหลายด้าน จำเป็นต้องอย่างยิ่งในการจัดการบ้านเมืองให้เป็นระเบียบ และสำหรับในยุคสงครามกับเรื่องที่คนนอกมองว่าโหดร้าย บางครั้งนั่นอาจเป็นสิ่งจำเป็นในยุคสมัยอันวุ่นวาย กฎเหล็กที่หนักแน่นและรุนแรงช่วยสร้างความสงบได้รวดเร็ว แม้สิ่งที่ตามมาจะเป็นภาพจำฝังลึกในเชิงลบต่อผู้คน หรือคำติฉินนินทาหาว่าโหดเหี้ยมเกินมนุษย์ แต่ในยุคที่แค่การเอาตัวรอดยังยากเย็นต้องรับศึกจากรอบด้านไม่ว่าในนอกจะมาเกี่ยงวิธีการไปเรื่อยคงใช่ที่ สิ่งที่ตามมาคือการนองเลือดและชีวิตของผู้คนมากมายที่ไม่ว่าจะคิดเห็นอย่างไร สุดท้ายภาพลักษณ์ของผู้ปกป้องคริสตจักร ศรัทธาในศาสนาอย่างลึกซึ้ง รวมถึงยืนหยัดต่อต้านการรุกรานของเติร์กจนวาระสุดท้ายของชีวิต ก็กลายเป็นได้แค่ปีศาจร้ายผู้น่าสะพรึงกลัวที่หวาดกลัวไม้กางเขนและน้ำมนต์ไปอยู่ดี ทั้งที่เดิมตระกูลเขาคือผู้ปกป้องศาสนาตามพันธะที่ให้ไว้อย่างแท้จริง
ความโหดเหี้ยมและน่าสะพรึงกลัวอาจเป็นสิ่งที่วลาดตราตรึงและฝังไว้ในความทรงจำของผู้คนจนปัจจุบัน แต่ข้อเท็จจริงที่ปฏิเสธไม่ได้คือ วลาดที่ 3 เองก็ถูกยกให้เป็นกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งวัลลาเชียเช่นกัน แม้จะไม่ได้รับความนิยมจากทั้งขุนนางและประชาชน แต่ด้วยวีรกรรมมากมายตั้งแต่ปกป้องดินแดนจากการรุกรานของออตโตมัน ลดอัตราการเกิดอาชญากรรมและคอร์รัปชั่นลงทันตา ไปจนความเจริญในด้านการค้าก็เป็นไปได้ด้วยดี แสดงให้เห็นว่าเขาเป็นผู้ปกครองที่เก่งฉกาจและมีความสามารถรอบด้านที่สุดคนหนึ่ง แต่ด้วยเรื่องราวในชีวิตและยุคสมัยที่ไม่อำนวย ผลักดันให้วลาดต้องเด็ดขาดและอำมหิตเพื่อไปถึงสิ่งที่ต้องการ
จะเห็นได้จากตัวอย่างที่ยกมาว่าแท้จริงเรื่องเล่าและความกระหายเลือดในนิทานปรัมปรา ไปจนถึงเรื่องจริงที่ได้รับการยอมรับในสมัยนั้น ล้วนมีสาเหตุที่คลุมเครือจากการกระทำด้วยเงื้อมมือคนเราแทบทั้งสิ้น เรื่องที่เสริมเติมแต่งด้วยจินตนาการและความไม่รู้จนนำไปสู่เรื่องราวของอสูรกายน่าขนลุก ทั้งที่บางครั้งทั้งหมดนั้นก็แค่คนเดินดินที่เล่าขานกันอย่างผิดๆ และขาดความเข้าใจของผู้คน ไปจนได้รับการเสริมเติมแต่งเพื่อความบันเทิงของผู้คนก็เท่านั้นเอง
#peoplepersona
#เขย่งก้าวกระโดด
ที่มา
https://mgronline.com/entertainment/detail/9550000083574
https://lifestyle.campus-star.com/scoop/5975.html
https://www.silpa-mag.com/history/article_51775#
https://www.bangkokbiznews.com/news/detail/519340
https://sitedestiny.com/%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%AB%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B9%84%E0%B8%A1%E0%B9%88-dracula-%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B9%87%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%88/
ขอทาน 在 ขอทาน - พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ (Official Audio) - YouTube 的推薦與評價
เพลง ขอทาน ขับร้องโดย : พงษ์เทพ กระโดนชำนาญคำร้อง/ทำนอง : พงษ์เทพ กระโดนชำนาญขอคารวะผู้ฟังทุกท่าน พวกเราคนธรรม์ศรัทธาหากินด้วยเพลง ... ... <看更多>